من که حتی یک نظر ، بر روی تو هرگز نکردم

پس چرا آتش نگیرد ، هر دمادم آه سردم 

آمدم از راه دوری ، تا کنی بر من عبوری   

رنج من درمان نگشت و، شد فزون افغان ودردم

بوی غربت تازه تر شد ، بر دل و جانم اثر شد 

ارغوانی شد سراسر ، چهره ی غمگین و زردم    

رد شدم از این تلاطم ، گشته بودم در فضا گم

صبرم آخرچون سرآمد ، کردی از این خانه طردم

گشتم و آخر رسیدم ، بر دو چشمان ملائک     

پس کجا هر گاه و بیگه ، من به دنبال تو گردم

مقبل بیچاره آیا ، راه دیگر بر تو دارد                   

تا بپرسد کو به کو را ، بهر دیدار تو هر دم