شعر رضوان

شهادت – 1396- ایام فاطمیه

پرستو، بیا در دلم لانه کن

نرو تا ابد، در دلم خانه کن

بمان، بی تو دشمن مرا می کُشد

بیا گیسویِ زینبت، شانه کن

به آبادیِ، آرزو می رسی

بهشتی رُخَم، فکرِ کاشانه کن

بدونِ پدر، زندگی سختِ توست

مرو آشنا، فکرِ بیگانه کن

همیشه نگاهم، به یادِ تو است

همه خاطراتِ خود، افسانه کن

به قبرِ غریب و، تنِ زخمی ات

دلِ عاشقان را، تو دیوانه کن

ضریحِ تو، در قلبِ عشّاقِ تو

همه عاشقان را، تو فرزانه کن

به باغِ دلم، هر چه جز یادِ توست

بیا آرزو، جمله ویرانه کن

زِ دنیایِ بی تو، سرم خالی است

بیا با دلم، ناله پیمانه کن

خجل هستم از این که، دور از توأم

زِ تسبیحِ یاران، مرا دانه کن